بررسی تداوم روزهای بارانی در حوضه دریاچه ارومیه با استفاده از مدل زنجیره مارکف

در این پژوهش احتمال تواتر و تداوم روزهای بارانی در حوضه دریاچه ارومیه با استفاده از مدل زنجیره مارکف مرتبه اول مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور از داده­های بارش روزانه 7 ایستگاه سینوپتیک حوضه دریاچه ارومیه در بازه زمانی 2014- 1995 استفاده شد. پس از تعیین روزهای بارانی (بارش بیشتر از صفر میلی­متر) و خشک (صفر میلی­متر)، انطباق زنجیره مارکف مرتبه اول بر سری داده­ها با استفاده از آزمون  در سطح معنی­داری 01/0=a بررسی و مورد تایید واقع شد. پس از تشکیل ماتریس احتمال انتقال، احتمال تعادل، میانگین تداوم روز­های خشک و بارانی و سیکل هوایی محاسبه شد سپس با محاسبه فراوانی روزهای بارانی دو تا ده روزه، احتمال وقوع این دوره­ها و دوره بازگشت بارش­های 2 تا 5 روزه محاسبه گردید. نتایج نشان داد که در دوره مورد مطالعه به طور میانگین 25 درصد روزها همراه با بارندگی بوده و در حالت­های انتقال شرطی بارندگی، احتمال وقوع حالت pdd بیشتر از سایر حالت­ها (pww ، pdw و pwd) است. میانگین تداوم روزهای بارانی در حوضه در حدود دو روز برآورد گردید. در کل، در تمام ایستگاه­ها احتمال تعادل حالت خشک بیشتر از حالت بارانی بود. برآورد فراوانی و احتمال وقوع دوره­های بارانی دو تا ده روزه و دوره بازگشت آنها نشان داد که با افزایش طول دوره­ها، از فراوانی روزهای بارانی کاسته شده و با افزایش طول دوره­های بارانی، احتمال وقوع آنها کاهش و دوره بازگشت آن نیز افزایش یافته است.